‘Werken in de ouderenzorg is voor mij geen baan, maar een roeping’, zegt verzorgende Maharani. ‘Dat ik een onderdeel mag zijn van de geluksmomenten in de laatste fase van iemands leven, voelt als iets magisch. Het zijn de kleine dingen, een glimlach. Een hand die de mijne zoekt, blikken van herkenning die me raken en motiveren. Ik ben dankbaar voor de liefde die ik krijg en voel, de erkenning en de waardering die ik elke dag opnieuw mag ontvangen van de bewoners en hun naasten. Dit werk doet er toe en ik ben trots dat ik het mag doen.’
Het verschil maken
Ook voor verzorgende Mathijs is werken met ouderen een baan om trots op te zijn. ‘Het is meer dan zorgzaam zijn en geduld hebben. Ja, je zorgt, steunt, troost en verbindt. Maar je signaleert, stimuleert, beslist, bewaakt en improviseert ook. Je hebt specialistische kennis en vaardigheden nodig, staat voor lastige beslissingen, en blijft jezelf ontwikkelen. Soms is het zwaar, maar elke dag maak jij het verschil’, vertelt hij.
Leren van
Verzorgende Sjuul noemt werken met ouderen een cadeau. Iedere keer dat ze op haar werk komt en de cliënten gedag zegt, krijgen ze een lach op hun gezicht. En zij ook. ‘Het is zoveel meer dan alleen een baan. Je ontvangt liefde en dankbaarheid; wat je geeft krijg je ook terug. De kleine momenten van verbinding maken mijn dag iedere keer bijzonder, want ook ik krijg daar een warm gevoel van. Mijn werk voelt voor mij niet alleen als zorgen voor, maar ook als leren van. Omgaan met ouderen leert me wat belangrijk is in het leven: aandacht, warmte en oprechte verbinding.’
Dichtbij komen
Chanel vindt werken in de ouderenzorg ontzettend mooi vanwege de nabijheid. ‘Je komt bij mensen in hun eigen omgeving, of dit nou thuis is of bij hun kamer of appartement binnen het verpleeghuis. Je neemt een kijkje in hun leven en wordt vaak gezien als een naaste. Je deelt veel met elkaar en komt heel dichtbij’, zegt ze. ‘Ik ben dankbaar dat ik deel mag uitmaken van het leven van de cliënt en dat ik door de nabijheid goede zorg kan verlenen.’
Uitdagende job
Na 42 jaar is Wietze nog niet uitgekeken op de ouderenzorg. Vooral het contact vindt hij waardevol aan zijn werk. ‘Gesprekken voeren, een luisterend oor bieden en mensen de zorg geven die zij vragen. Als je dat doet met veel geduld, rustig blijven, zonder stress, met humor, dan is het goed vol te houden’, zegt hij. ‘Het blijft een uitdagende job, je moet er zelf wat van maken.’