Dit zeggen zij in een interview met Tijdschrift voor Verzorgenden, vakblad voor verzorgenden. Op de dag van het interview werd bekend dat het ziekteverzuim en de uitstroom in de zorg hoger dan ooit is. Uit een poll van Tijdschrift voor Verzorgenden lieten veel verzorgenden weten niet veel te merken van het extra geld dat naar de zorg gaat. Hugo Borst en Carin Gaemers, die zich hard maken voor de ouderenzorg met hun manifest ‘Scherp op Ouderenzorg’ vinden dat er zeker verbetering is, maar dat dit nog niet overal merkbaar is én dat het te langzaam gaat.

‘De instroom gaat sowieso veel te langzaam’, stelt Carin Gaemers, ‘maar het stoort me dat een deel van de sector zich blijft zeggen dat er te weinig verzorgenden te vinden zijn, terwijl een groot deel van de sector nog onvoldoende bezig is om de arbeidsvoorwaarden voor verzorgenden te verbeteren.’ ‘De uitstroom die net bekend is geworden, is ons een doorn in het oog’, vult Hugo Borst aan. ‘Ze-ven-tien procent!’ roept Gaemers, ‘kom op! En dan zeggen de bestuurders: die mensen zijn er niet. Je hád ze, maar je hebt ze laten gaan, sukkel.’ Gaemers en Borst zijn ervan overtuigd dat dit door slecht werkgeverschap komt. Borst: ‘Als verzorgenden tegen me zeggen: “Waar zijn die nieuwe collega’s?” dan is mijn vraag: wat heeft jouw bestuur gedaan om genoeg mensen te werven en een goede werkgever te zijn?’

Volgens Gaemers begint goed werkgeverschap met een hoger salaris: ‘Als je als verzorgende weet dat uitzendkrachten meer verdienen dan jij, is dat frustrerend. Je moet mensen een breed pakket aan goede arbeidsvoorwaarden geven: geen gebroken diensten, de administratieve taken en schoonmaaktaken aan anderen overlaten. Zodat verzorgenden zich bezig kunnen houden met hun bewoner.’ Borst: ‘En als iemand nooit op vrijdag wil werken, dan moet dat kunnen. Er zijn zorginstellingen die zeggen: dat kan niet, en dan laten ze die zorgmedewerker gaan. De verzorgenden zijn schaars, zíj zijn in charge. Daarvoor  mag een werkgever best wat flexibeler zijn.’